KIM JEST RUDY?
To takie proste i trudne jednocześnie...
Na pewno jest psem. To pewne…. i kim jeszcze? Myślę, że jest dobrym duchem, który opiekował się ludźmi pracującymi w Schronisku i zwierzętami tam mieszkającymi. To w pewnym sensie już przeszłość, bo Rudy 5 stycznia 2013 roku opuścił Schronisko. Został adoptowany, a raczej jego Anioły za wierną służbę i serce pełne miłości na ścieżkę jego życia skierowały ludzi, którzy ofiarowali mu dom. Opuścił miejsce, które przez wiele lat było jego domem. Rozpoczął nową historię swojego życia w dobrym domu z dobrymi ludźmi. Zasłużył na to, odkupił niezawinione winy i może spać spokojnie na posłaniu, które zostało dla niego przygotowane. To piękne zakończenie jednej historii. Komu przekazał pałeczkę wiernego Stróża wszystkich istot rezydujących na Marmurowej tego nie „powiedział”, ale nie odszedłby gdyby tego nie uczynił. On zawsze na posterunku witający idących ludzi do pracy był zbyt obowiązkowy aby nie wskazać swojego zmiennika. Żegnaj Rudy… szczęśliwego nowego życia…nigdy o Tobie nie zapomnimy.
tekst opracowała: Hanna Bena
Historia Rudego:
http://schronisko.doskomp.lodz.pl/index.php?co=psy&nr=1904
/7.01.2013/Barbara Krajewska
To takie proste i trudne jednocześnie...
Na pewno jest psem. To pewne…. i kim jeszcze? Myślę, że jest dobrym duchem, który opiekował się ludźmi pracującymi w Schronisku i zwierzętami tam mieszkającymi. To w pewnym sensie już przeszłość, bo Rudy 5 stycznia 2013 roku opuścił Schronisko. Został adoptowany, a raczej jego Anioły za wierną służbę i serce pełne miłości na ścieżkę jego życia skierowały ludzi, którzy ofiarowali mu dom. Opuścił miejsce, które przez wiele lat było jego domem. Rozpoczął nową historię swojego życia w dobrym domu z dobrymi ludźmi. Zasłużył na to, odkupił niezawinione winy i może spać spokojnie na posłaniu, które zostało dla niego przygotowane. To piękne zakończenie jednej historii. Komu przekazał pałeczkę wiernego Stróża wszystkich istot rezydujących na Marmurowej tego nie „powiedział”, ale nie odszedłby gdyby tego nie uczynił. On zawsze na posterunku witający idących ludzi do pracy był zbyt obowiązkowy aby nie wskazać swojego zmiennika. Żegnaj Rudy… szczęśliwego nowego życia…nigdy o Tobie nie zapomnimy.
tekst opracowała: Hanna Bena
Historia Rudego:
http://schronisko.doskomp.lodz.pl/index.php?co=psy&nr=1904
/7.01.2013/Barbara Krajewska
Hosting naszej strony zapewnia Ogicom
